We geven Denderleeuw graag terug aan zijn inwoners door de uitvoering van het STOP–principe, voorrang voor wie stapt en fietst, het openbaar vervoer optimaliseren en beperken van het gebruik van de auto.

• Degelijke voetpaden voldoen aan een aantal kwaliteitseisen: voldoende breed, voor iedereen, veilig en obstakelvrij.
• Het gebruik van de fiets zit in de lift: de fietser heeft nood aan voldoende degelijke en veilige fietsinfrastructuur. We richten fietsstraten in, vooral aan scholen. Bij de heraanleg van straten geven we voorkeur aan een degelijke fietsstrook i.p.v. een fietssuggestiestrook.
• Deelsystemen voor fietsen en auto’s kunnen helpen het aantal auto’s in de kern verminderen. Zwaar vervoer in de buurt van scholen en de dorpskern wordt beperkt en een bredere 30 km/u zone wordt ingevoerd.
• Het openbaar vervoer kan veel beter aangepast worden aan de werkelijke noden: vervoer binnen de gemeente en de naburige gemeenten met aangepaste, kleinere en liefst elektrische bussen.

Het STOP-principe (eerst stappers, dan trappers, dan openbaar vervoer en tot slot personenwagens) vormt de leidraad voor het mobiliteitsbeleid van Groen Denderleeuw. We moeten heldere keuzes durven maken waarbij de zwakke weggebruiker voorop staat. Niet alleen om de klimaatopwarming tegen te gaan maar ook om buurten terug te geven aan hun inwoners.

Veel van onze smalle straten hebben tot voornaamste doel dat mensen er kunnen in wonen. Toch zijn ze vaak zo ingericht dat het moeilijk wordt om gezellig en samen gebruik te maken van de straat. Daarom willen we deze straten transformeren van pure verkeersruimten naar leef- en gebruiksruimten waar gemotoriseerd verkeer niet langer alle ruimte opeist. Door bij de inrichting van straten de noden van kinderen en senioren als uitgangspunt te nemen, verhogen we de veiligheid en het comfort.

• Vele voetpaden in onze gemeente zijn in een slechte staat of simpelweg onbestaande. Dit ontmoedigt het gebruik ervan. Voetpaden moeten voor ons voldoende breed, obstakelvrij en comfortabel zijn voor zowel de mobiele als minder mobiele stapper.
• In straten die aan een aantal eisen voldoen kunnen inwoners een aanvraag indienen om een leefstraatexperiment uit te voeren. In een leefstraat wordt alle gemotoriseerd vervoer gebannen. Deze aanvragen vertrekken altijd vanuit de bewoners, en hebben daarna de goedkeuring van de gemeente nodig. Zo voorkomen we dat leefstraten ongewild of ongepast worden ingevoerd. Een leefstraatexperiment is altijd tijdelijk (enkele weken tot enkele maanden), en wordt vervolgens geëvalueerd. In een leefstraat is gemotoriseerd vervoer nog steeds mogelijk, bijvoorbeeld bij een verhuis, doch wel vergunningsplichtig.
• Het aandeel fietsverplaatsingen voor woon-werk verkeer neemt jaarlijks toe. We willen het gebruik nog verder aanmoedigen, en stemmen onze fietsinfrastructuur hier op af. We starten onze focus bij de belangrijkste fietsverkeersassen.
  • Fietspaden genieten de voorkeur op fietssuggestiestroken.
  • Te smalle straten worden fietsstraten. Schoolstraten zijn bij voorkeur fietsstraten. Zo gaat de luchtkwaliteit in de schoolbuurten erop vooruit.
  • Bij de (her)aanleg van straten krijgen fietsers een duidelijke plaats. Ook tijdens de werken zelf is er een veilige ruimte voor voetgangers en fietsers.
  • We voorzien meer fietsstallingen in het straatbeeld, op belangrijke openbare plaatsen kunnen we hiervoor een parkeerplaats vervangen door een fietsenstalling. Aan deze fietsstallingen voorzien we laadpunten voor e-bikes.
  • Via duidelijke bewegwijzering tonen we de vlotste weg naar plaatsen in de gemeente of andere steden.
  • We kennen een subsidie toe voor de aankoop van een e-bike.
  • Afspraakpunten waar jongeren elkaar kunnen opwachten om samen naar school te rijden en een fietsstimulatieprogramma stimuleren de schoolgaande jeugd om de fiets te nemen naar school.
• In smalle straten kunnen zwakke weggebruikers voor gevaarlijke situaties komen te staan. In dergelijke omgevingen willen we ijveren voor een zone 30. Niet alleen komt dit de veiligheid van de zwakke weggebruiker ten goede maar ook de leefbaarheid. In sommige situaties volstaat dit echter niet en kunnen we door middel van eenrichtingslussen de veiligheid en het verplaatsingscomfort verder verhogen.
• We mijden zo veel mogelijk zwaar verkeer aan scholen en in dorpskernen.
• Drukke verkeersassen, zoals de steenweg, hebben nood aan veilige oversteekplaatsen voor zowel fietsers als voetgangers.
• De implementatie van een online platform zoals onze actie #ditismijnvoetpad #ditismijnfietspad laat toe om pijnpunten in onze infrastructuur sneller in kaart te brengen en op te volgen. Bovendien kan de burger zelf problemen melden en op de hoogte blijven van de vorderingen.

Mobiliteit: van bezit naar gebruik

In onze dichtbevolkte gemeente zijn er verschillende mobiliteitsnoden. Het is niet altijd mogelijk of haalbaar om de fiets te nemen voor een verplaatsing. Een sterk aanbod openbaar vervoer vormt voor Groen de eerste aanvulling. Tegelijkertijd moeten hier ook keuzes gemaakt worden, en gaan we vraaggericht de prioriteiten opzoeken.

• We ijveren voor een busdienst naar Liedekerke.
  • Streven voor een busroute via de Lijn.
  • Indien dit niet lukt gaan we op zoek naar een alternatief op zaterdagen zodat de markt in Liedekerke vlot bereikbaar is.
• We ijveren voor een busdienst die de lokale handel aan de steenweg vlotter bereikbaar maakt.
• Het gebruik van de bus willen we aangenamer en vlotter laten verlopen
  • Tijdens daluren gaat onze voorkeur uit naar kleinere bussen, die minder lawaai maken en minder uitstoten.
  • We nemen het gebruik van de bushaltes onder de loep om een duidelijk beeld te krijgen van de meest gebruikte haltes.
  • Veelgebruikte bushaltes moeten voorzien zijn van een degelijke fietsenstalling, een schuilhokje met bank en een peuktegel.
  • Bushaltes moeten vlot toegankelijk zijn, ook voor personen met bepekte mobiliteit.
• Trein
  • Het behulpzame personeel doet zijn best om personen met beperkte mobiliteit op weg te helpen, maar structureel zijn er nog heel wat verbeterpunten. Het tweede drukste station van Oost-Vlaanderen (na Gent) verdient beter. We ijveren voor de implementatie van een lift voor elk perron, en in afwachting moet de toegangsweg voor personen met beperkte mobiliteit veiliger gemaakt worden.
  • Niet alle fietsenstallingen aan het station zijn zichtbaar op de camera’s. De dode hoeken moeten weggewerkt worden zodat mensen er hun fiets veilig kunnen parkeren.

Wanneer het openbaar vervoer de nood niet beantwoordt komen we uiteindelijk toch bij wagens terecht. Ook het gebruik hiervan kan collectief georganiseerd worden via deelsystemen, rekening houdend met de verscheidenheid aan mensen. Die kunnen een antwoord bieden op de noden van mensen die maar af en toe een auto nodig hebben. Dat is goedkoper voor de gebruiker, milieuvriendelijk, en haalt ook de parkeerdruk naar beneden. Daarom willen we deze systemen met Groen promoten en helpen uitbouwen.

• Het bezitten van een stilstaande (eerste, tweede …) wagen willen we ontmoedigen.
  • We moedigen mensen aan hun nauwelijks gebruikte wagen te vervangen door een deelwagen.
  • Voor elk domicilieadres is de eerste bewonerskaart gratis, voor de daaropvolgende kaarten moet er altijd betaald worden, dat is een eerlijkere verdeling van de lusten en de lasten.
  • We moedigen Denderleeuwse bedrijven aan om, waar van toepassing, over te stappen van firmawagens naar een mobiliteitsbudget dat niet langer een keuze voor de wagen bevoordeelt. We begeleiden bedrijven wanneer ze kiezen voor een overgang naar een duurzame mobiliteitsstrategie.

Mobipunten brengen verschillende vormen van mobiliteit samen op buurtniveau. Ze bestaan uit enkele parkeerplaatsen voor autodelen, fietsparking en een nabije halte voor openbaar vervoer. Aan het station van Denderleeuw, het tweede grootste van Oost-Vlaanderen, richten we Denderleeuws eerste Mobipunt in.

• We spelen een actieve rol in het aanmoedigen en voorzien van autodeelsystemen in onze gemeente. Buiten de kantooruren stellen we het wagenpark van de gemeente ter beschikking voor autodelen en we organiseren infosessies om het particulier autodelen aan te moedigen.
• Om het fietsgebruik te stimuleren, kan een fietsdeelpunt niet ontbreken. Als gemeente drukken we de kost voor de gebruiker door bijvoorbeeld Blue Bike aan te bieden aan de hand van een derdebetalerssysteem.